Κατά τη διάρκεια της ημέρας, η ξηρά (π.χ. τα νησιά του Αιγαίου) θερμαίνεται πιο γρήγορα και έντονα από τη θάλασσα, δημιουργώντας τοπικά θερμικά χαμηλά.
Οι ψυχρότερες θαλάσσιες περιοχές γύρω τους λειτουργούν σαν δεξαμενές υψηλότερης πίεσης, ενισχύοντας την κίνηση του αέρα από τη θάλασσα προς την ξηρά, πάντα από βόρειες διευθύνσεις.
Αυτός ο τοπικός μηχανισμός λειτουργεί συμπληρωματικά, ενισχύοντας τα μελτέμια ιδίως στις απογευματινές ώρες.
Κυκλάδες (Πάρος, Νάξος, Άνδρος, Τήνος): Οι ανεμπόδιστες θαλάσσιες εκτάσεις επιτρέπουν στα μελτέμια να φτάνουν σε ριπές έως και 8–9 μποφόρ.
Βόρειο και Κεντρικό Αιγαίο (Σκύρος, Άγιος Ευστράτιος, Λήμνος): Το φαινόμενο είναι πιο σταθερό και συχνό σε διάρκεια.
Κάρπαθος και Νότια Κρήτη: Εδώ τα μελτέμια ενισχύονται από τα ορεινά περάσματα και αποκτούν κατευθυνόμενη ένταση, δημιουργώντας φαινόμενα γνωστά και ως “καταβάτες άνεμοι”.
Στενά Τήνου–Μυκόνου και Άνδρου–Τήνου: Οι γεωμορφολογικές στενώσεις οδηγούν σε φαινόμενα “συμπίεσης” του ανέμου, που αυξάνει την ταχύτητα δραματικά.
Σε ανεμοδαρμένα νησιά όπως η Άνδρος ή η Αμοργός, οι βόρειοι άνεμοι βρίσκουν ελεύθερη δίοδο και αποκτούν μέγιστη ένταση.
Αντίθετα, περιοχές με φυσικά εμπόδια ή προσανατολισμό κάθετο στον άνεμο (π.χ. η νότια πλευρά της Ρόδου ή της Κρήτης) μπορεί να βρίσκονται σε ανεμοσκιά, με μειωμένη ταχύτητα ή διαφορετική διεύθυνση ροής.
Οι κλειστοί κόλποι και οι στενές διόδοι ενισχύουν τον άνεμο μέσω φαινομένων επιταχυνόμενης ροής (σαν φυσικά “φυσούνα”).
Ανατολική ηπειρωτική Ελλάδα (Αττική, Εύβοια): Εκεί τα μελτέμια φθάνουν πιο εξασθενημένα αλλά συνεχίζουν να επηρεάζουν τη θερμοκρασία και τον κυματισμό στις ακτές.
Δυτικά της Μικράς Ασίας (παράλια Τουρκίας): Οι ακτές που “βλέπουν” προς το Αιγαίο βιώνουν καθημερινά μελτέμια, με συχνές ριπές και ξηρό αέρα.
Κεντρική Μεσόγειος (Κύπρος, Λίβανος): Σε ορισμένες περιόδους, ένα “υποκατάστατο” των μελτεμιών επηρεάζει και αυτές τις περιοχές, κυρίως λόγω της ίδιας βαρομετρικής κατανομής.
Ενισχύονται κατά τις μεσημβρινές και απογευματινές ώρες, όταν η θερμική διαφορά ξηράς–θάλασσας είναι μεγαλύτερη.
Εξασθενούν συνήθως κατά τις νυχτερινές ώρες, ειδικά στα νότια του Αιγαίου, εκτός αν ενισχύονται από έντονα βαρομετρικά συστήματα.
Καταπληκτικό άρθρο που συνδιάζει εξαιρετικά την επιστημονική ακρίβεια με την λογοτεχνική αφήγηση . Πολλά Συγχαρητήρια!!! 👍👍👍